Manifesto, Cate Blanchett’in 13 farklı karakteri canlandırdığı Alman sanatçı Julien Rosefeldt filmi. Blanchett’in büründüğü her bir karakter farklı manifestolardan pasajlar seslendiriyor, okuyor. Açıkçası takibi zor, temposu ağır bir film olmuş.
Yine de filmin akıcı bir anlatıma sahip olduğunu söyleyebilirim. Rosefeldt her karakteri bir manifesto ile özdeşleştirmiş. Sözler hızla akarken zaman zaman “Ne demek istedi acaba?” demek mümkün. Çünkü içeriği bir bağlama oturtmak gerekiyor ve bunu yapmak, bahsettiğim “takibi zor” olma halinden dolayı da pek mümkün değil.
Bu durum filmin seyir zevkini düşürse de genel anlamda ortaya koyduğu anlatıdan kopuk değil. Blanchett, tek kişilik bir gösteri sunuyor. Karakterlerini canlandırmamış sanki yaşamış/yaşıyormuş gibi. Buna paralel olarak atmosfer, makyaj ve kurgunun da üst düzey olduğunu söyleyebilirim. Blanchett’in performansıyla birleşen manifestoların ya da bununla ilgili oluşturulan içeriğin oluşturduğu mizahı da es geçmemek gerek.
Uluslararası Yarışma bölümüne dahil olan film daha çok meraklısına kendini izletecek türden. Başrolün büyüsüne kapılıp beklentilerle filme gideni yanıltabilir. Bu anlamda filmi sevmiş olduğumu söyleyebilirim.
Bu yazı radyozimbirti.org'da yayınlanmıştır.
